آموزش گام به گام تزئین های مختلف پلو

آموزش گام به گام تزئین های مختلف پلو

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه می‌کنیم. روی یک کاغذ روغنی شکل یک گل را بریده، آن را روی پلو سفید قرار می‌دهیم و دور آن پلو زعفرانی می‌ریزیم تا تزئین کامل شود.

زعفران، گیاهی است چند ساله که دارای پیاز است و علاوه بر استفاده در پخت و پز، دارای مصارف درمانی بسیاری نیز هست. این پیاز غلاف قهوه‌ای رنگی دارد و دارای ساقه و شش گلبرگ بنفش رنگ و 3 رشته کلاله قرمز رنگ است.

قسمت مورد استفاده گیاه زعفران، کلاله نارنجی رنگ گل آن است.

زعفران ماده غذایی با ارزشی است که به مقدار کم از گیاه زعفران به دست می‌آید در واقع از هر 100 تا 200 هزار گیاه زعفران، حدود 5 کیلوگرم گل زعفران به دست می‌آید که وزن 5 کیلوگرم زعفران تازه بعد از خشک شدن به یک کیلوگرم می‌رسد.

متخصصین طب گیاهی نیز از دیرباز با خواص زعفران آشنا بوده و آن را برای درمان انواع بیماری‌ها مانند خستگی‌های مفرط درد لثه، بیماری‌های قلبی، افسردگی، آسم، بی‌خوابی، سیاه سرفه، درد شکم و سنگ‌های کلیه توصیه می‌کردند.

مصرف زعفران باعث کاهش سطح کلسترول بد و نیز بهبود جریان خون در بدن می‌شود. برخی از متخصصین طب گیاهی بر این باورند که استفاده از زعفران باعث تقویت حافظه می‌شود.

مصرف زعفران برای افرادی که دارای اختلالات عصبی هستند و یا حافظه خود را از دست داده‌اند توصیه می‌شود.

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. با استفاده از یک لیوان، روی پلو سفید نیم دایره‌هایی با پلو زعفرانی در می‌آوریم و بعد با پلو بنفش تزئین را کامل می‌کنیم.

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. روی یک کاغذ روغنی شکل یک برگ را بریده، آن را روی پلو سفید قرار می‌دهیم و دور آن پلو زعفرانی و بعد پلو بنفش می‌ریزیم تا تزئین کامل شود.

تزئین با پلو زعفرانی

تزئین با ته چین که به شکل توپ فوتبال برش خورده است.

تزئین با پلو زعفرانی و ته دیگ سیب زمینی به شکل سیب

سیب زمینی یک گیاه یک ساله است که ما از غده های موجود در ریشه آن استفاده می کنیم. زادگاه اولیه آن در آمریکای جنوبی بوده و اولین بار توسط میرزا ملکُم خان به ایران آورده شده است، برای همین در ابتدا به آن ” آلو ملکُم ” می گفتند و اکنون هم در بعضی شهرهای ایران سیب زمینی را بنام آلو می شناسند.

سیب زمینی غنی از بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A ) است که وقتی پخته می شود به آسانی جذب می شود.

ساقه و برگ های سیب زمینی حاوی سمی بنام سولانین است، بنابراین نباید آن را مصرف کرد، ولی جوشانده رقیق شده همین برگ ها را به عنوان ماده خواب آور و آرامش دهنده اعصاب استفاده می کنند.

مهم ترین ماده اصلی موجود در سیب زمینی نشاسته است که معمولاً 9 تا 25 درصد آن را تشکیل می دهد، از این رو برای تامین انرژی ماده مفیدی است که نسبت به غلات کمتر تحت تاثیر آفات قرار می گیرد و پرورش آن آسان تر است. امروزه روسیه و آلمان بزرگ ترین تولید کنندگان سیب زمینی هستند.

سیب زمینی تقویت کننده قلب ، محکم کننده لثه ، مسکن درد و زخم معده است.

سیب زمینی در بین سبزیجات حاوی ویتامین C بالایی است و هر 100 گرم سیب زمینی 20 تا 25 میلی گرم ویتامین C دارد و برای تامین ویتامین C مورد نیاز برای جلوگیری از خونریزی لثه مفید است، ولی نکته بسیار مهم این است که در اثر ماندن در انبار و پخت نامناسب مقدار زیادی از ویتامین C آن به هدر می رود. برای اینکه سیب زمینی ویتامین C کمتری را از دست بدهد ، سعی کنید آن را در مقدارهای کم خریداری و نگهداری کنید و آن را با پوست بپزید . برای پخت ، اول آب را در ظرف جوش بیاورید. بعد سیب زمینی ها را در آن بیاندازید و پس از پخت آنها را از آب خارج کنید و نگذارید در آب گرم بمانند. سیب زمینی علاوه بر ویتامینC حاوی مواد مفید دیگری مثل پتاسیم ، فسفر ، آهن و منیزیم است.

سیب زمینی پخته شده یا کباب شده با پوست، بیشترین مقدار ویتامین ها را داراست.

سیب زمینی حاوی مقدار زیادی ویتامین B6 است. یک فنجان سیب زمینی پخته 21 درصد B6 مورد نیاز روزانه شما را تامین می کند. می دانید که بسیاری از آنزیم های بدن خصوصاً آنهایی که در تبدیلات پروتئینی درگیر هستند به B6 محتاج هستند، در نتیجه برای تولید سلول های جدید احتیاج به B6 داریم . B6 برای ورزشکاران بسیار حیاتی است و به آمادگی و بازسازی بدنشان کمک می کند . پس بهتر است حتماً در رژیمشان از آن استفاده کنند. B6 در جلوگیری از سرطان نیز مفید است. پس بهتر است بزرگسالان و افراد مسن حداقل هفته ای یک بار سیب زمینی را جایگزین دیگر مواد نشاسته ای کنند.

تزئین با پلو زعفرانی، زرشک و ته دیگ سیب زمینی به شکل برگ

زرشک‌پلو، مربای زرشک، سس زرشک، کیک زرشک، ترشی زرشک و حتی آب زرشک، اسم‌های آشناست که طعم، مزه و خواص جالبی دارد.

علاوه بر خواص تغذیه ای، از رنگدانه‌های موجود در چوب و پوست گیاه زرشک برای رنگ کردن چرم و پشم نیز استفاده می‌شود.

خواص درمانی

سابقه مصرف زرشک به دوره مصر باستان می‌رسد، زمانی که فراعنه و ملکه‌ها، این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می‌کردند.

درباره خواص درمانی زرشک مطالب زیادی بیان شده است، به عنوان مثال سرخ‌پوستان آمریکا زرشک را برای بیماری‌های خونی، سل، بی‌اشتهایی، بیماری‌های کلیوی، رماتیسم، زخم‌ها و جراحت‌ها به کار می‌بردند.

بعضی از پزشکان سنتی در ایران نیز زرشک را به عنوان رفع بوی بد خلط سینه می‌شناختند و در درمان بیماری‌های لثه، درد دندان و بعضی بیماری‌های چشمی (ضعف دید) از آن استفاده می‌کردند.

از زرشک برای درمان بیماری‌های آرتریت، مشکلات صفراوی، اسهال، کاهش تب، التهاب طحال، آماس زبان، زرد زخم، کمردرد، از بین بردن کرم‌های حلقوی، مشکلات قلبی، قاعدگی دردناک، مشکلات کبدی، بواسیر و تب‌خال نیز استفاده می‌شود.