برگ ترب خنک و غده آن طبیعت گرم دارد. دارای مواد معدنی مانند، ید، مواد آسته اسید، فسفریک کلسیم، آهن، چربی، قند، پروتئین و سلولز است. خواص درمانی آن عبارت اند از ضد اسکوربوت، ضد عفونی کننده دستگاه گوارش و مجاری تنفسی، اشتها آور و آرام بخش، نیروبخش، برطرف کننده مسمومیت کبد، تصفیه کننده کلیه ها، ادرارآور، مفید در درمان یرقان، ورم مفاصل مزمن، ورم اعصاب سیاتیک، حالات احتقان مجاری تنفسی، ضد تشنج، ضد سرفه. برای آشنایی بیشتر با خواص ترب، مقاله ی آشپزی ما را دنبال کنید.
خواص ترب
خواص ترب سیاه نسبت به قرمز و سفید بسیار بیشتر است. آب ترب موانع بول را بر طرف ساخته و آن را به جریان می‌اندازد و سنگریزه کبد را خورد میکند. معده را تقویت و از تنبلی رها می سازد. سینه را نرم و آن را از اخلاط پاک میکند و برای بواسیر و زردی و سنگ های صفراوی مفید است.
مرهم ترب برای معالجه زخم های کهنه و رویانی دیدن موی ریخته و جوش های آبدار مفید است و به هضم غذا کمک می کند. ولی به علت وجود سلولوز زیاد، زیاد خوردن ترب به آسانی هضم نمی شود. اگر ترب را در سرکه خیس کرده و میل کنید ورم طحال را از بین میبرد. جویدن برگ سبز ترب سیاه لثه را تقویت کرده و بوی بد دهان را از بین میبرد.
اگر شیره ترب سیاه قبل از غذا میل شود، برای درمان بیماری های رسوب صفراوی، درد ناحیه کیسه صفرا، سنگ کلیه و مثانه، خارش و کهیر مفید است. جوشانده ترب، سرماخوردگی را برطرف می سازد. ترب سیاه باد گلو را تحریک و ترشح غدد تیروئید را زیاد می کند.
برگ پخته شده ترب سیاه، شیر را زیاد میکند. جوشانده ترب سرما زدگی دست و پا و ورم آنها را بهبود می بخشد. برای این عمل چند ترب را خرد کرده و در مقداری آب بجوشانید و وقتی نیم گرم شد، عضو سرما خورده را در آب نیمه گرم قرار دهید و این عمل را چند بار در روز تکرار کنیم کنید.
