نکات و آموزش تهیه فوندانت ژلاتینی
نکات و آموزش تهیه فوندانت ژلاتینی
تاحالا با فوندانت کار کردید؟ نظرتون درباره این محصول جدید و جالب چیه؟ اگه از اون کسایی هستید که فوندانت رو دوست دارید که می دونم این پست رو می پسندید و تا آخر می خونیدش ولی اگه از اون دسته اید که مخالف فوندانت هستن (حالا به هر دلیلی) من ازتون خواهش می کنم این پست رو تا آخر بخونید چون هدف این پست تغییر دیدگاه شماست!!
مخالفت با فوندانت دلالیل زیادی داره، حالا بعضی ها به خاطر طعم خیلی شیرین و زیر دندون بودنش و بعضی ها هم به خاطر اینکه کار کردن باهاش سخته، باهاش مخالفن.
من خودم شخصاً با طعم فوندانت مشکلی ندارم، چون طعم خاصی نداره فقط شیرینه ولی باز هم شخصاً فوندانت روی کیک ها رو کنار می زنم و از طعم کیک خامه ای لذت می برم. پس اگه شما هم با طعم فوندانت روی کیک مشکل دارید، بهتره زیاد سخت نگیرید؛ فقط بزنیدش کنار. من راه هایی رو براتون خواهم گفت که حتی با وجود فوندانت بتونید یه کیک خامه ای فوق العاده مرطوب و خوشمزه داشته باشید و بدون نگرانی از ترس خراب شدن طعم کیک ها از تزئینات زیبا و ساده فوندانتی لذت ببرید و عزیزانتون رو هم شاد کنید.
حالا اگه از جمله کسایی هستید که کیک پزی و شیرینی پزی و کار با قیف و ماسوره رو دوست دارید ولی نمی دونید سمت فوندانت برید یا نه! و یا اینکه رفتید و دست خالی برگشتید، خب این پست برای شماست. این فوندانت ژلاتینی نگرش شما رو به دنیای فوندانت تغییر میده. میتویند با هزینه کم فوندانتی رو درست کنید که باهاش حتی میشه گل های بسیار زیبا با برگ های نازک و لطیف خلق کرد و نیاز به هیچ ماده عجیب و غیر قابل دسترسی هم نداره. به عکس ابتدایی پست دقت کنید. همش با فوندانت ژلاتینی که امروز براتون میگم درست شده و همینطور بقیه عکس های تزئینی این پست.
اگه تا به حال این فوندانت یا فوندانت های مشابهش رو درست کرده باشید می دونید که مشکل اصلی کار با این فوندانت ها اینه که پاره میشن!! و نمیشه نازکشون کرد و حتی کسایی که ادعا میکنن باتجربه هستن و بدون پاره شدن با این فوندانت ها کار میکنن به شما راستش رو نمیگن. پس اعتماد به نفستون رو حفظ کنید، مشکل از شما نیست، مشکل از فوندانته. این فوندانت برای کات زدن های دوبعدی در صورتی که خیلی بزرگ نباشن میتونه مفید باشه ولی از نظر من به تنهایی مصرف خاص دیگه ای نداره. عکس پایینی با همین فوندانت معمولی توسط یه خانم بسیار باتحربه رو کیک کشیده شده. با زحمت زیاد و پهن کردن روی پلاستیک و برگردوندن پلاستیک و خلاصه کلی دردسر! نتیجه اینکه بازم فوندات ترک های زیادی خورد که البته ایشون استادانه با خامه تعداد زیادی از ترک هاشو پوشوندن ولی نتیجه رضایت بخش نبود و خب نظر شخصیه من اینه که روی فوندانت رو نباید خامه کار کرد چون هدف استفاده از فوندانت این رو میگه.
خاصیت کشسانی این خمیر فوندانت اونقدری نیست که بشه به راحتی تو اندازه بزرگ پهنش کرد و اگه مثلا بخواید باهاش روی کیک رو کاور کنید، باید اول اینکه کیکتون کوچیک باشه و دوم اینکه فوندانت رو نازک نکنید؛ البته باز هم با این وجود امکان اینکه فوندانتون ترک بخوره یا پاره بشه خیلی زیاده. از این فوندانت معمولاً برای ترکیب با گام پیست ها استفاده میشه تا خاصیت کشسانی فوندانت بالا بره و بشه باهاش کار کرد.
همینجا بگم من اصلا قصد ندارم گام پیست درست کردن رو آموزش بدم به دو تا دلیل اولیش اینه که گرون درمیاد و موادش ممکنه در دسترس همه نباشه و دومیش اینه که مواد شیمیایی داره و مخصوصاً برای بچه ها استفاده کردنش ممکنه مضر باشه. فقط برای کسانی که نمی دونن گام پیست چیه و فرقش با فوندانت چیه یه توضیح کوچیک میدم. گام پیست که ترجمه فارسیش میشه خمیر آدامس، محصولیه خوراکی و کاملاً شبیه به فوندانت با خاصیت های مشابه اون که معمولاً به صورت صنعتی تولید میشه و یا اینکه با اضافه کردن پودرهایی مثل گام تکس (محصول ویلتون)، آدراگانته (محصول سیلیکومارت)، تایلوکس و… به خمیر فوندانت معمولی به دست میاد.
این پودرها خاصیت کشسانی فوندانت رو زیاد میکنن و باعث میشن کار با فوندانت ساده تر بشه و بشه کاملاً نازکش کرد و کارهای مختلفی باهاش انجام داد. بعضی فوندانت ها مثل اینی که عکسشو براتون میذارم هم کاملا خاصیت گام پیست رو دارن. عکس زیر خمیر فوندانت فو هست که دقیقاً مثل آدامس میمونه و به این راحتی ها پاره نمیشه و ترکیب نصف نصف اون (و یا حتی یک سوم خمیر فو دو سوم فوندانت) با فوندانت معمولی یه فوندانت خیلی عالی و مناسب به شما میده.
غیر از این مارکی که بهتون گفتم فوندانت های ترکیه ای، اروپایی و آمریکایی و حتی جدیداً فوندانت های خوب ایرانی دیگه ای هم تو بازار هستن ولی همه این فوندانت ها چند تا مشکل دارن، بعضی هاشون بعضی از این مشکلات رو دارن و بعضی هاشون هم همه این مشکلات رو.
1.اولین مورد اینه که مشخص نیست توشون چیه!؟ که از نظر من مورد مهمیه چون سلامت چیزی که استفاده میکنم باید در درجه اول قرار داشته باشه. ممکنه خود ما درک کنیم و فوندانت رو نخوریم ولی این که از بچه ها بخوایم یه چیز خوردنی و شیرین رو نخورن اصلاً منطقی نیست. پس بهتره از چیزی استفاده کنیم که اگه بچه خوردش بدونیم که برای سلامتیش خطر محسوب نمیشه و مدام نخوایم دنبالش بدویم و مراقب باشیم که مثلاً یه تیکه فوندانت رو کیک رو نخوره. این مورد وقتی فوندانت به شکل عروسک درمیاد بیشتر خودش رو نشون میده. یه مثال براتون بزنم که جشن تولد خواهرم روی کیکش یه تعداد عروسک فوندانتی کوچیک به شکل کفشدوزک بود و واقعاً برای من جالب بود که دوستای بیست و چند ساله خواهرم اینقدرعلاقه به خوردن این کفشدوزک ها داشتن!!! البته چون من از فوندانت مطمئن بودم در جواب سوالشون که میپرسیدن میشه اینو بخوریم؟ گفتم که همش قنده ولی میتونید با خیال راحت بخوریدش.
2.دومین مورد مزه و حالت بعضی از این فوندانت هاست که وقتی میخوریدشون انگار آدامس قورت دادید!! مثلا همین فوندانت فو که خودم قبلا ازش استفاده کردم دقیقاً حس آدامس قورت دادن و حالت های آزاردهنده بعدش رو تو معده به وجود میاره. البته فوندانتی هم استفاده کردم که اینطور نبوده و بگم که این مورد در مورد همه فوندانت ها یا گام پیست های بسته بندی شده صدق نمیکنه.
3.هزینه این فوندانت ها بالاست. فوندانت ژلاتینی که امروز پستش رو براتون آماده کردم کیلویی تقریبا 5 هزار تومان و یا شاید هم کمتر براتون خرج برمیداره ولی فوندانت های بسته بندی شده قیمت های بالایی دارن. یک کیلو فوندانت فو تو بازار الان قیمت حدود 44 هزار تومان داره و فوندانت های خوب ایرانی رو هم اگه خوش شانس باشید و اطرافتون داشته باشن یک کیلو از اون رو زیر 20هزار تومان پیدا نخواهید کرد. اگه پیدا بشه هم احتمالاً فوندانت مناسبی نیست، یعنی من که تا حالا ندیدم.
خود من مدت هاست که دیگه از این فوندانت درست نکردم و ازش استفاده هم نمیکنم چون بهش نیازی ندارم ولی معمولاً وقتی یه فوندانت با یه مارک جدید تو فروشگاه های لوازم قنادی میبینم میخرم و امتحانش میکنم و میتونم بهتون اطمینان بدم که با استفاده از فوندانت ژلاتینی دیگه نیاز به هیچکدوم از این فوندانت های خارجی و ایرانی نخواهید داشت.
فوندانت ژلاتینی برای روکش کردن کیک ها کاملاً مناسبه. برای شکل سازی دوبعدی با فوندانت، گل سازی، عروسک سازی و کلاً هرکاری که دوست داشتید با فوندانت انجام بدید هم بازم کاملاً مناسبه.
کار کردن با فوندانت یکسری نکات داره که البته من قصد ندارم الان همشو بگم، امروز میخوام طرز درست کردن فوندانت ژلاتینی رو بهتون یاد بدم و بقیه نکات -که کم هم نیست- بمونه برای پست های آموزشی بعدی. مثلاً یکی از نکات مهم کار کردن با فوندانت اینه که باید تو دمای محیط باهاش کار کرد، اگه خیلی ورز بخوره و به دمای بدنتون برسه نرم و چسبنده میشه و نمیشه باهاش کارای ظریف انجام داد که این نکات رو در جای خودش خواهم گفت. لطفاً با پست های فوندانت سرزمین کیک همراه باشید.
یه نکته رو هم بگم و بعد بریم سراغ دستور فوندانت. ما امروز برای درست کردن فوندانت قصد داریم از مارشملو استفاده کنیم و ممکنه بعضی از دوستان بپرسن این فوندانت ژلاتینی رو میتونن با مارشملو آماده و به روش مارشملو فوندانت درست کنن؟؟ جواب اینه که مطمئناً خیر. اگه این فوندانت رو درست کنید و ازش استفاده کنید متوجه تفاوت هاش با مارشملو فوندانت میشین. مخصوصاً مارشملوهای آماده به دلیل داشتن مقادیر زیادی آرد نشاسته ذرت و همچنین به خاطر فرمول صنعتی خاصشون اون خاصیت کشسانی که ما نیاز داریم رو به فوندانت نمیدن و البته گرون هم هستن. در مورد دستورهای دیگه مارشملو هم نمی تونم نظری بدم شاید بشن شایدم نه!
پس بریم سراغ فوندانت ژلاتینی سرزمین کیک! بله این فوندانت مخصوص سرزمین کیکه و هیچ جای دیگه ای دستورش نیست!!!
من قبلاً پست مارشملو خانگی رو که از دستورهای خانم استفانی بود براتون گذاشتم. ایده فوندانت ژلاتینی از همین مارشملو گرفته شده و به این خاطر اسمش رو گذاشتم فوندانت ژلاتینی و نگفتم مارشملو فوندانت، چون در حقیقت ما از نیمه راه این دستور راه خودمون رو جدا میکنیم و بعد از درست کردن کرم مارشملو تبدیلش میکنیم به فوندانت. اگه هر قسمت از دستوری که براتون به صورت عکس میذارم ناواضح بود میتونید ویدئو مارشملو خانگی رو تماشا کنید.
مواد لازم برای فوندانت ژلاتینی
شکر یک پیمانه (200 گرم)
آب نصف پیمانه (120 میلی لیتر)
پودر ژلاتین 10 گرم
گلوکز خوراکی یا شربت ذرت نصف پیمانه (120 میلی لیتر)
نمک 1/8 قاشق چای خوری
وانیل یا اسانس های دیگر در صورت تمایل
پودر قند یا پودر شکر 500 تا 600 گرم
روغن جامد یا روغن صاف قنادی یک قاشق غذاخوری
نصف مقدار آب (1/4پیمانه) رو داخل یه ظرف مقاوم به حرارت یا داخل کاسه همزنتون بریزید و ژلاتین رو به صورت بارانی روش بپاشید. ژلاتین به این حالت باید حدود یک ربع بمونه تا آماده برای کار بشه. ژلاتین رو بذارید کنار. تا شما شربت رو آماده کنید ژلاتین هم شکفته و آماده میشه.
داخل یه قابلمه ضخیم که در هم داشته باشه یک چهارم پیمانه باقی مانده آب، گلوکز، شکر و نمک رو با هم مخلوط کنید.
حالا بذاریدش روی حرارت متوسط. مواد رو به کمک اسپچلا یا قاشق چوبی به آرومی هم بزنید تا شکر داخل بقیه مواد حل بشه.
بعد از حل شدن شکر دیگه مخلوط رو هم نزنید بذارید به همون صورت بمونه تا به جوش بیاد.
حالا در قابلمه رو بذارید و اجازه بدید برای دو دقیقه بجوشه تا اگه کریستال های شکر روی دیواره قابلمه شکل گرفتن حل بشن حرارت خیلی بالا نمیخوایم با یه حرارت متوسط رو به بالا بذارید بجوشه.
بعد در قابلمه رو بردارید و به کمک دماسنج دمای شربت رو چک کنید.
خب حالا خیلیا شاید بگن چون دماسنج نداریم بیخیال این فوندانت بشیم. من بهتون میگم این دما رو که بهش سافت بال هم گفته میشه چطوری تشخیص بدین ولی خدمتتون عرض کنم که دماسنج از واجباته یه آشپرخونه ست! حتما در اولین فرصت یدونه تهیه کنید در آینده نزدیک بیشتر بهش نیاز پیدا می کنید. نیاز نیست یه دماسنج خیلی گرون بگیرید ولی دقت کنید که ماکزیمم و مینیمم مناسبی داشته باشه. دماسنج هایی که دمای بین 60- و 300+ درجه سانتیگراد رو نشون میدن برای آشپرخونه مناسب هستن و با قیمتی حدود 80 هزار تومان میتونید تهیه کنیدشون.
من سه تا عکس براتون میذارم.
نوروز 95
اولی موقعیه که شربت تازه به جوش اومده، دومی زمانیه که در قالبمه رو بعد از اون دو دقیقه تازه برداشتم و سومی زمانیه که که شربت به دمای 115 درجه سانتیگراد یعنی همون سافت بال رسیده. بعد از عکس دوم حدود دو دقیقه طول کشید تا شربت من به دمای مورد نظر رسید. البته شما نباید به این زمان تکیه کنید چون مقدار حرارت شعله گازتون و مقدار شربتتون کاملاً میتونه روی زمان رسیدن به این دما تاثیر بذاره. شربت ابتدا شروع میکنه به سریع جوشیدن، حباب زدن و کف کردن درست مثل عکس اولی. بعد از مدتی شربت شروع میکنه به شفاف شدن، حباب ها کمتر میشن و آروم تر میترکن، یعنی مثل عکس دومی. زمانی میرسه که میبینید رنگ شربتتون داره زرد میشه ولی کاملاً شفافه و ترکیدن حباب ها هم کاملاً آروم شده. شکر داره تبدیل میشه به کارامل و شربت تقریباً غلیظه. اگه تجربه بامیه درست کردن داشته باشید دقیقاً غلظت شربت و دماش مثل شربت بامیه است و این زمانیه که باید حرارت رو خاموش کنید و دیگه نیاز به دمای بالاتر نداریم چون نمی خوایم شربتمون کاراملی بشه.
همزنتون رو روشن کنید (در صورتی که از استند میکسر یا همزن کاسه دار استفاده می کنید) و یا اینکه از یکی بخواید که بیاد به کمکتون. شربت باید خیلی آروم و به صورت یه خط باریک به ژلاتین پف کرده اضافه بشه و همزمان همزن با سرعت متوسط کار کنه. اگه از همزن دستی استفاده می کنید حتماً از کسی کمک بگیرید تا شربت رو براتون بریزه. شربت غلیظ شکر خیلی داغه و میتونه خطرناک باشه پس ریسک نکنید که بخواید با یه دست شربت بریزید و با یه دست دیگه هم بزنید. فوق العاده مراقب باشید. دقت کنید که شربت رو نزدیک به دیواره کاسه یا روی خود دیواره بریزید نه روی پره های همزن چون باز هم میتونه فوق العاده خطرناک باشه. کلاً وقتی با شکر داغ کار می کنید خیلی مواظب باشید دیگه! تازه این شربت دماش 115 درجه سانتیگراده و من اینقدر تاکید دارم! من تا حالا خودمو نسوزوندم، فکر نکنید مار گزیده ام!! و ان شاالله شما دوستان عزیز سرزمین کیک هم همیشه سلامت باشید.
بعد از اینکه شربت تموم شد دیگه کاری نداریم. فقط هم می زنیم با سرعت زیاد. مخلوط شروع میکنه به تغییر رنگ و از رنگ زرد طلایی به سمت رنگ سفید متمایل میشه. من معمولاً با این مقدار مواد بعد از 5 تا 7 دقیقه با سرعت بالای یه همزن معمولی جواب می گیرم. اگه مواد رو دو برابر کنید ممکنه زمان بیشتری طول بکشه. هروقت مخلوط کاملاً سفید شد و موقع هم زدن وقتی همزن رو ثابت نگه می دارید، دور پره های همزن پیچید و بالا اومد میتونید هم زدن رو متوقف کنید.
یه فوت کوزه گری کوچولو هم اینجا بگم. کرم مارشملو کلاً موجود چسب ناک و کش ناکیه! کاملاً به پره های همزنتون میچسبه و اگه بخواید با قاشق تمیزش کنید به قاشق میچسبه. برای تمیز کردن پره های همزن و هدر نرفتن کرم نازنین مارشملو! پره های همزن رو به صورت عمودی و مستقیم یک سانت بالاتر از سطح مارشملو آماده نگه دارید و همزن رو روشن کنید و سرعتش رو زیاد کنید، می بینید که مارشملوهایی که چسبیده بودن به پره های همزن آروم آروم از همزن جدا میشن و وارد بقیه مخلوط میشن.
خب حالا این مرحله جاییه که ما راهمون رو از دستور مارشملو خانگی جدا می کنیم. اگه دوست داشتید وانیل یا هر اسانس دیگه ای و یا حتی رنگ به فوندانت اضافه کنید، همین جا اضافه کنید و هم بزنید.
اجازه بدید مخلوط مارشملو کمی سرد بشه، اگه داغ باشه پودر قند رو داخل خودش حل میکنه و در نهایت پودر قند بیشتری نیاز داریم و باعث میشه فوندانت نهاییمون سفت بشه. نمی خوایم صبر کنیم تا کرم مارشملو کاملاً سرد بشه چون شروع میکنه به گرفتن خودش، همین که مطمئن بشید داغ نیست و حرارت نداره، کافیه. کمی گرم بودنش مشکلی ایجاد نمیکنه. من معمولاً صبر نمیکنم، چون هم زدن 5 تا 7 دقیقه ای کرم به اندازه کافی خنکش میکنه ولی همیشه قبل از اضافه کردن پودر قند دمای کرم رو چک میکنم که داغ نباشه.
از پودر قند یا پودر شکری استفاده کنید که کاملاً نرم و پودر باشه. نرمی پودر قند رابطه مستقیم داره با لطافت فوندانت نهایی. مخصوصاً اگه هدف گلسازیه این موضوع اهمیت بیشتری پیدا میکنه، چون فوندانت باید نازک بشه و اگه ذرات درشت پودر قند داخلش باشه، موقع نازک کردن به صورت نقاط سفید یا بلورهای ریز روی گلبرگ ها دیده میشه. بهتره پودر قند یا شکرتون نشاسته نداشته باشه. نشاسته رطوبت موجود در فوندانت رو جذب میکنه و باعث سفت شدن فوندانت میشه. البته کیفیتش رو تغییر نمیده و حتی بهتر هم میکنه چون فوندانت زودتر خشک میشه و شکلش رو بهتر حفظ میکنه ولی وجود نشاسته داخل فوندانت باعث کدر شدن رنگ ها میشه و همچنین باعث میشه شما مجبور باشید فوندانتتون رو زیاد ورز بدید که همین خودش باعث درد مچ دستتون و فرار از کار کردن با فوندانت میشه. درباره نشاسته ذرت و کاربردش موقع کار با فوندانت در آینده بیشتر صحبت می کنیم.
پودر قندهایی که به صورت آماده بیرون هستن احتمال این که داخلشون نشاسته باشه زیاده. نشاسته به این خاطر به پودر قند اضافه میشه که از گلوله شدنش جلوگیری کنه. اگه مقدار نشاسته مناسب باشه مشکلی برای فوندانتتون ایجاد نمیکنه ولی اگه زیاد باشه فوندانت رو کمی سفت میکنه.
این مقدار موادی که تو دستور بهتون دادم ، معمولاً بین 850 گرم تا 950 فوندانت به من میده. وقتی به این مرحله رسیدید 400 گرم پودر قند الک شده رو روی کرم بریزید و به کمک قاشق مخلوطش کنید. کم کم 100 گرم دیگه رو هم بهش اضافه کنید و با قاشق به هم زدن ادامه بدید. از اینجا به بعد اگه فوندانتتون نیاز داشت باید بهش پودر قند اضافه کنید. اگه میخواید برای گلسازی یا عروسک سازی از فوندانت استفاده کنید اضافه کردن مقدار بیشتر پودر قند مشکلی ایجاد نمیکنه، چون فوندانت اگه کمی سفت تر باشه برای این مدل کارها بهتره ولی اگه قراره برای روکش کیک به کار بره بهتره کمی نرم تر برش دارید تا برای کار کردن راحت تر باشه.
برای ورز دادن فوندانت میتونید از هرنوع روغن جامد یا گلیسیرین خوراکی و یا حتی کره استفاده کنید ولی بهترین روغن برای ورز دادن فوندانت روغن صاف قنادیه! هرچی رنگ روغنی که استفاده می کنید روشن تر باشه بهتره چون رنگ فوندانتتون رو تحت تاثیر قرار نمیده. یک نوع روغن صاف خارجی با نام تجاری کریسکو هم هست که جون میده برای این مهم!! البته بگم روغن زیادی نیاز نیست. خمیرتون رو پر از روغن نکنید. چون روغن زیادی هم باعث میشه خمیر فوندانت گرد و غبار و کلاً هرچی تو هواست به خودش جذب کنه و رنگ های فوندانت کثیف و کدر به نظر بیان و هم اینکه فوندانت رو نرم میکنه و باعث میشه دیر خشک بشه. برای یک کیلو فوندانت حداکثر یک قاشق غذاخوری روغن صاف کفایت میکنه. دستتون رو با کمی روغن چرب کنید و فوندانت رو به میز کارتون منتقل کنید و شروع کنید به ورز دادن. هروقت احساس چسبندگی توی دستتون کردید یه مقدار دستتون رو چرب کنید و نه بیشتر.
فوندانت بعد از آماده شدن ورز دادن زیادی نیاز نداره حدود 3 دقیقه که ورزش بدید زیادم هست و خمیر کاملاً یکدست و زیبا میشه. خودتون میتونید احساسش کنید. خمیر تو این مرحله بسیار عالی و منسجمه ولی هنوز برای کار کردن مناسب نیست چون گرمه و در اثر ورز دادن گرمتر هم شده و اگه بخواید بازش کنید چسبناک میشه و به دلیل نرم بودنش هم نمیشه کار خاصی باهاش انجام داد.
خمیر رو کاملاً داخل سلفون بپیچید، طوری که هیچ هوایی بهش نرسه و بذاریدش داخل یک ظرف دربسته و درش رو محکم ببندید. حالا برای حداقل 5 ساعت بذارید تو دمای محیط بمونه و استراحت کنه. بهتره دمای محیطی که میگم خیلی گرم نباشه. بذاریدش سردترین جای خونه و کاملاً هم از نور آفتاب دور باشه. البته منظورم این نیست که ببریدش بذارید تو بالکن! مخصوصاً تو زمستون. همون دمایی که برای بدن انسان خوبه برای فوندانتم خوبه؛ حالا اگه 3 تا 4 درجه پایین تر باشه که بهتره. به هیچ وجه هم داخل یخچال نذاریدش، دلیلش رو بعداً توضیح میدم.
بعد از اینکه فوندانت استراحت کرد ازش یه تکه بردارید و کمی تو دستتون ورزش بدید تا کاملاً صاف و یکدست بشه. بهتره برای ورز دادن از کف دستتون استفاده نکنید و فقط از نوک انگشت هاتون کمک بگیرید.
حالا میتونید با وردنه حتی خیلی نازک بازش کنید و ازش استفاده کنید.
این فوندانت همونطور که دیدید تو موادش هیچ چیز فاسد شدنی نداره و تا 2 ماه بدون مشکل میتونید تو دمای اتاق نگهش دارید. اگه تصمیم ندارید در عرض دو ماه ازش استفاده کنید، سلفون پیچش کنید و داخل یه ظرف دربسته، داخل فریزر بذاریدش و هرموقع میخواستید ازش استفاده کنید 2 روز قبل بیاریدش بیرون تا کاملاً به دمای محیط برسه.
++++++++++++++
++++++++++++++
